ειδικός σε θέματα ενέργειας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος των Πρασίνων και ο Σπύρος Κουβέλης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Στο άρθρο τονίζεται ότι παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα διαθέτει πολλή ηλιοφάνεια, εξακολουθεί να παράγει το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής της ενέργειας με τον εξαιρετικά ρυπογόνο λιγνίτη και με τη χρήση πετρελαίου. Η επιτυχημένη γερμανική εμπειρία αναφορικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καταδεικνύει ότι απαιτούνται θαρραλέοι πολιτικοί, οι οποίοι δεν ασχολούνται αποκλειστικά με τα συμφέροντα της παλιάς μονοπωλιακής κρατικής βιομηχανίας παραγωγής ενέργειας.
Επιπλέον, είναι απαραίτητη η προνομιακή πρόσβαση στο δίκτυο, ώστε να διευκολυνθεί η παροχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στις υφιστάμενες γραμμές. Από την άλλη πλευρά τίθενται και ζητήματα οικονομικής φύσεως, όπως τα υψηλά επιτόκια που υπάρχουν στην Ελλάδα ή η μεταβολή του νομοθετικού πλαισίου αδειοδότησης. Όποιος πρέπει να περιμένει επτά χρόνια για μία πολεοδομική άδεια, είναι αδύνατον να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Θα χρειαστεί να τονωθεί η ρευστότητα στην αγορά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις μέσω προγραμμάτων προώθησης των επενδύσεων.
Η μεγαλύτερη όμως ένσταση σε σχέση με το σχέδιο «Ήλιος» αφορά την εξαγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία, και όχι στην μεταβολή του τρόπου εφοδιασμού της ελληνικής αγοράς με ηλεκτρική ενέργεια. Τα εμπόδια εδώ είναι πολύ μεγάλα και συνδέονται με πολλά ερωτηματικά.
Η σκέψη ότι η μεγάλη ηλιοφάνεια στην Ελλάδα θα μετατραπεί σε φθηνή ηλεκτρική ενέργεια για την Γερμανία, προσκρούει τόσο στη διαφορά ανάμεσα στο επιτόκιο της Γερμανίας και αυτό της Ελλάδας όσο και στο μεγάλο επενδυτικό κόστος για τις γραμμές μεταφοράς του. Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει και το κόστος του τέλους μεταφοράς, το οποίο θα ζητήσουν οι χώρες μέσω των οποίων η ηλεκτρική ενέργεια θα φτάσει στη Γερμανία.
Από αυτήν την άποψη δεν θα πρέπει να προκαλέσει καμία έκπληξη, αν το ελληνικό ρεύμα θα είναι τελικά ακριβότερο από αυτό που παράγεται στην Γερμανία. Επίσης, θα απαιτηθεί η προώθηση του ελληνικού ρεύματος μέσω μίας τροποποίησης του γερμανικού νόμου περί Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, όμως σε μία τέτοια περίπτωση θα προκληθούν ζημίες για εκατοντάδες μικρομεσαίες γερμανικές επιχειρήσεις που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, ενώ είναι αμφίβολο αν η τροποποίηση θα είναι σύμφωνη με το ευρωπαϊκό δίκαιο σε σχέση με την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων.
Πάντως, κανείς δεν μπορεί να απαιτήσει από τον Γερμανό καταναλωτή να χρηματοδοτήσει χιλιάδες σχέδια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την ηλιακή ακτινοβολία. Έτσι, η τροποποίηση του γερμανικού νόμου φαντάζει αδύνατη. Απομένει μόνον η εξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Γερμανία μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Αυτό μπορεί να γίνει με την συνδρομή των μεγάλων παρόχων ενέργειας, οι οποίοι μετά τον αποκλεισμό της ατομικής ενέργειας αναζητούν ούτως ή άλλως επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ως συμπέρασμα στο άρθρο εξάγεται ότι το ελληνικό σχέδιο «Ήλιος» μπορεί να συμβάλει στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, εφόσον δημιουργηθεί ένα αποκεντρωμένο μοντέλο για την παραγωγή με ίδια μέσα ηλεκτρικής ενέργειας από όλες τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Όχι όμως, όταν ο στόχος είναι η εξαγωγή ηλιακής ενέργειας.
energia.gr
