Την προοπτική της μετανάστευσης, στο εξωτερικό, εξετάζει η μία στις τρεις ελληνικές οικογένειες λόγω της οξύτατης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.
Και αν όχι όλη η οικογένεια, η σκέψη είναι να μεταναστεύσει τουλάχιστον ένας εκ των δύο γονιών.
Την ίδια στιγμή, μεγάλο «ψαλίδι» έχει γίνει στα καθημερινά έξοδα των παιδιών και στα φροντιστήριά τους. Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έρευνα που πραγματοποίησε ο Συνήγορος του Παιδιού με τη συμμετοχή 1.211 μαθητών από 22 σχολεία της χώρας.
Η πλειονότητα των παιδιών (ποσοστό 82%) δήλωσε ότι έχει αλλάξει προς το δυσμενέστερο η εργασιακή κατάσταση των γονιών τους. Μάλιστα ο ένας στους πέντε (20%) δήλωσε ότι ο ένας ή και οι δύο γονείς του έχουν μείνει άνεργοι. Πώς σκέφτονται να αντιμετωπίσουν την κατάσταση; Το 29% των μαθητών απάντησε ότι έχουν συζητήσει στην οικογένειά τους το ενδεχόμενο της μετανάστευσης στο εξωτερικό προς αναζήτηση δουλειάς. Η κρίση έχει επηρεάσει και την καθημερινότητα των μαθητών, αλλά και τα μακρόπνοα σχέδιά τους.Tο 70% ανέφερε αρνητικές αλλαγές στο επίπεδο διαβίωσής του. Ενδεικτικά, το 59% δεν παίρνει πλέον χαρτζιλίκι, ενώ το 33% έχει αναγκαστεί να περιορίσει ή να διακόψει τα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών. Επίσης, οι έξι στους δέκα (61%) μαθητές έχουν αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό, προσαρμόζοντας τα σχέδιά τους στα δεδομένα που δημιουργεί η κρίση στην οικονομία και τον χάρτη των επαγγελμάτων.
Ως προς τους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης, το 57% πιστεύει ότι το σχολείο δεν δίνει την αναγκαία υποστήριξη στους μαθητές για να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις συνέπειες της, ενώ την ίδια στιγμή, το 76% των μαθητών θεωρεί ότι το σχολείο θα έπρεπε να αναπτύξει δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα (π.χ. με διανομή φαγητού).
Από την άλλη, πάντως, δεν είναι ικανοποιητική η ενημέρωση των μαθητών και των οικογενειών για τις κοινωνικές δράσεις (όπως η διανομή τροφίμων, ρούχων, βιβλίων και τα δωρεάν φροντιστήρια σε μαθητές), που οργανώνονται σε κάθε περιοχή για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης.
Tο 52% των μαθητών δήλωσε ότι δεν γνωρίζει εάν οργανώνονται σχετικές δράσεις στην περιοχή όπου μένει. Μεταξύ των δράσεων που ζήτησαν οι μαθητές για βοήθεια όσων έχουν ανάγκη είναι η οργάνωση προγραμμάτων ενισχυτικής διδασκαλίας των μαθητών (δηλαδή «κρατικά» φροντιστήρια) και την υποστήριξη φορέων που προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες.
Ως προς τους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης, το 57% πιστεύει ότι το σχολείο δεν δίνει την αναγκαία υποστήριξη στους μαθητές για να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις συνέπειες της, ενώ την ίδια στιγμή, το 76% των μαθητών θεωρεί ότι το σχολείο θα έπρεπε να αναπτύξει δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα (π.χ. με διανομή φαγητού).
Από την άλλη, πάντως, δεν είναι ικανοποιητική η ενημέρωση των μαθητών και των οικογενειών για τις κοινωνικές δράσεις (όπως η διανομή τροφίμων, ρούχων, βιβλίων και τα δωρεάν φροντιστήρια σε μαθητές), που οργανώνονται σε κάθε περιοχή για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης.
Tο 52% των μαθητών δήλωσε ότι δεν γνωρίζει εάν οργανώνονται σχετικές δράσεις στην περιοχή όπου μένει. Μεταξύ των δράσεων που ζήτησαν οι μαθητές για βοήθεια όσων έχουν ανάγκη είναι η οργάνωση προγραμμάτων ενισχυτικής διδασκαλίας των μαθητών (δηλαδή «κρατικά» φροντιστήρια) και την υποστήριξη φορέων που προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες.
