Με δέκα τρόπους το υπουργείο οικονομικών θα "κυνηγήσει" τους οφειλέτες του δημοσίου οι οποίοι είναι οι εξής:
Η πρώτη οδηγία της εγκυκλίου αφορά την ορθή αναδιανομή του υφιστάμενου προσωπικού στις ΔΟΥ με ενίσχυση του Γραφείου Είσπραξης Ληξιπρόθεσμων Οφειλών με πρόσθετο προσωπικό και ειδικές ομάδες εργασίας.
Το υπουργείο εν συνεχεία καλεί τις εφορίες να ξεκινήσουν άμεσα τις διασταυρώσεις που έχουν κοινοποιηθούν και αφορούν
α) στοιχεία οφειλετών με εισοδήματα από ενοίκια, κατόχους πολυτελών αυτοκινήτων, απαιτήσεις από αμοιβές τρίτων,
β) στοιχεία οφειλετών με ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 3.000 Ευρώ με ακίνητη περιουσία και απαιτήσεις πελατών από συγκεντρωτικές καταστάσεις τιμολογίων πελατών- προμηθευτών,
γ) την άμεση είσπραξη από τους αρμόδιους συμβολαιογράφους πλείστηριασμάτων, για τα οποία έχει καταταγεί το Δημόσιο κατόπιν αναγγελίας αυτού σε διενεργηθέντες πλειστηριασμούς με επίσπευση τρίτων (αναφορικά με την εκτελεστότητα του πίνακα κατάταξης δανειστών στην αναγκαστική και διοικητική εκτέλεση, σχετική η ΠΟΛ.1120/14.5.2012),
δ) τη διενέργεια αυτεπάγγελτων συμψηφισμών των βεβαίων και εκκαθαρισμένων χρηματικών ανταπαιτήσεων των οφειλετών κατά του Δημοσίου με τα υφιστάμενα βεβαιωμένα χρέη.
Στο πλαίσιο υλοποίησης των ανωτέρω υπενθυμίζεται ότι η λήψη των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης πρέπει να γίνεται χωρίς διακρίσεις. Τα κριτήρια για τη λήψη των μέτρων πρέπει να είναι απολύτως αντικειμενικά, ήτοι να σχετίζονται με το ύψος της οφειλής ή την παλαιότητα αυτής ή το είδος αυτής και ποτέ επιλεκτικά (να μη σχετίζονται με το πρόσωπο του οφειλέτη). Όσον αφορά την αποδοτικότητα των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης πρέπει τα μέτρα που θα λαμβάνονται να επιφέρουν κατά προτεραιότητα άμεση είσπραξη της οφειλής και όχι απλώς να λαμβάνονται μέτρα μόνο για τη διακοπή ή αναστολή της παραγραφής.
Επίσης πρέπει τα μέτρα αυτά να έχουν το μικρότερο δυνατό κόστος για τον οφειλέτη και κατ' επέκταση για το Δημόσιο.
Ακολουθούν ενδεικτικά παραδείγματα λήψης μέτρων σύμφωνα με τα παραπάνω:
α) Για μικρού ύψους οφειλές επιλέγεται η κατάσχεση στα χέρια τρίτων αντί της κατάσχεσης ακινήτων.
β) Επί πολλών ακινήτων, παραγγελία κατάσχεσης εκδίδεται σε βάρος ακινήτου ελεύθερου βαρών, του οποίου η αξία είναι μεν μεγαλύτερη της οφειλής, όχι όμως πολλαπλάσια αυτής, ενέργεια που εδράζεται στην αρχή της αναλογικότητας.
γ) Επειδή η κατάσχεση πρέπει να γίνεται με στόχο, όχι μόνο τη διακοπή της παραγραφής αλλά κυρίως, για να επιφέρει άμεση είσπραξη, το προς κατάσχεση ακίνητο πρέπει να επιλέγεται ώστε, σε περίπτωση που ο οφειλέτης εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται, να υπάρχει δυνατότητα άμεσης έκδοσης προγράμματος πλειστηριασμού (εντός των υποχρεωτικών προθεσμιών που ορίζονται από τις σχετικές διατάξεις, βλ. και ΠΟΛ.1050/30.4.2010).
δ) Επί κατάσχεσης ακινήτων τα οποία αποφέρουν εισόδημα από μισθώματα γίνεται ταυτόχρονα και κατάσχεση των μισθωμάτων στα χέρια του ενοικιαστή (στο σύνολο τους ή κατά ποσοστό αυτών), ώστε να υπάρχει άμεση είσπραξη της οφειλής.
ε) Επί οφειλετών επιτηδευματιών (φυσικών ή νομικών προσώπων) να επιλέγεται η κατάσχεση απαιτήσεών τους στα χέρια τρίτων, όπως κατάσχεση των απαιτήσεων στα χέρια πελατών της επιχείρησης, εφόσον αυτές αποδεικνύονται από τα βιβλία της επιχείρησης ή από άλλη αιτία (συμβάσεις, εκχωρήσεις κ.λπ.). Για τον εντοπισμό των απαιτήσεων αυτών θα πρέπει να διεξάγεται ενδελεχής έρευνα και να παρέχεται, όπου αυτό είναι απαραίτητο, η βοήθεια του φορολογικού ελέγχου για τον εντοπισμό τους.
newsit.gr
