Η εκδίκηση της φανερής κάμερας
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα πρέπει να αισθανόταν μεγάλη μοναξιά το βράδυ της Παρασκευής λίγο πριν την λήξη της προεκλογικής μάχης. Η Πλατεία ήταν άδεια παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του συστημικού τηλεοπτικού φακού.
Ακριβώς από πάνω από την Πλατεία, μία άλλή κάμερα αποτύπωνε την οδυνηρή πραγματικότητα. Η διάταξη των πιστών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε να καλύψει τα κενά. Όπως άλλωστε και την προηγούμενη ημέρα η τηλεοπτική κάλυψη δεν κατάφερε να αποκρύψει από τους πολίτες την «συγκεντρωσιακή ένδεια» της Νέας Δημοκρατίας στο Ζάππειο.
(REC: 08:00 Μ.Μ)
(REC: 8:15 Μ.Μ.)
Οι φωτογραφίες αποκαλύπτουν του λόγου το αληθές και η αλήθεια τους συγκρούεται με την αναλήθεια των κομματικών επιτελείων.
(REC: 8:30 Μ.Μ.)
(REC: 8:40 Μ.Μ., ΣΥΜΒΟΛΗ Β. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ)
Ήταν προφανές μεγάλο λάθος και σύμπτωμα αλαζονείας και αυταρέσκειας η επιμονή των δύο κομμάτων της πρώην εξουσίας να διοργανώσουν ανοικτές συγκεντρώσεις.
Η σύγκριση με το παρελθόν, ακόμη και το πιο πρόσφατο και κυρίως η πιστοποίηση της απέχθειας που τρέφουν οι πολίτες σε αυτού του τύπου προεκλογικές φιέστες αναπόφευκτα αναγκάζουν τους πολιτικούς αρχηγούς και τα επιτελεία τους να αναρωτηθούν αν όντως υφίσταται όριο στην ανοησία και την αμετροέπεια.
