Η ΟΝΝΕΔ στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης της νομιμότητας, ενάντια στη βία που "δεν είναι πολιτισμός". Η νεολαιίστικη οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή. Που φοιτητική της παράταξη είναι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Δεν είναι ανάγκη να το πιάσεις απ'την αρχή (δηλαδή από τους
Ρέηντζερς και του Κενταύρους) για να καταλάβεις πως η ΟΝΝΕΔ μας περνάει
για ηλίθιους. Όταν τη δεκαετία του '80 ξεκινούσαν οι τραμπούκοι της
οργάνωσης να "στηρίξουν" την ανύπαρκτη τότε ΔΑΠ, καταλήγοντας στην
-με... πολιτικότατους- όρους εδραίωσή της στις σχολές. Ή όταν ο
Καλαμπόκας δολοφονούσε τον Τεμπονέρα. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα
πολιτικού πολιτισμού και ιδεολογίας της μη βίας μπορούμε να τα δούμε ήδη
από το 2006.
Τότε που το μεγαλειώδες κίνημα των φοιτητών υπερασπίστηκε (και
κέρδισε) τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Ε, παράλληλα στα πανεπιστήμια
υπήρχε και μια άλλης φύσεως σύγκρουση. Διότι η ΔΑΠ, η υπεύθυνη παράταξη,
δε συμφωνούσε με το κίνημα. Και ούτε λίγο ούτε πολύ, το σπάσιμο των
καταλήψεων, η νοθεία στις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων (φυσικά με τη
συνοδεία κάτι τετραώροφων κυρίων, συνήθως από τα ΤΕΦΑΑ, για την...
δημοκρατική διασφάλιση της διαδικασίας, οι φοιτητικές εκλογές σε ακόμα
χειρότερο κλίμα, ήταν τόσο δεδομένο πράγμα, που αναφερόταν με νεύρα μεν,
σαν κάτι αναμενόμενο δε.
Ο καθένας θυμάται συγκεκριμένες ιστορίες, που κυκλοφορούν γενικώς
στο κίνημα. Ας πούμε, στις αρχές κάθε ακαδημαϊκού έτους υπήρχε ένα
χαρακτηριστικό ξύλο ανάμεσα σε ΔΑΠ (ΝΔ) και ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ). Όμως τον
Δεκέμβρη του '08, στην κατάληψη της Νομικής, ανοίχτηκαν τα στέκια των
παρατάξεων. Κι εκείνα τα ευρήματα ήταν εν ολίγοις, κράνη, ρόπαλα,
σιδερολοστοί, ένα μαχαίρι... Η πραγματικότητα της εδραίωσης της ΔΑΠ στις
σχολές.
2009, ΑΣΟΕΕ: ΔΑΠ και ΠΑΣΠ συγκρούονται σφοδρά.
Μαζεύτηκαν εκατέρωθεν φοιτητές, και μη, σύμφωνα με πάμπολες μαρτυρίες,
και αρχίζουν να χτυπιούνται μεταξύ τους, προκαλώντας υλικές φθορές στο
κτίριο της σχολής, αλληλοτραυματίζονται και στελέχη της ΔΑΠ καταλήγουν
στο σιντριβάνι της πλατείας Βικτωρίας!
2010, Νομική, φοιτητικές εκλογές: Το ξύλο μεταξύ της
ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ ξεκινά κατ'αρχάς στο αμφιθέατρο της Νομικής. Μέσα σε
πολύ λίγο, όμως, οι παρευρισκόμενοι αυξάνονται.. ύποπτα και η κατάσταση
ξεφεύγει. Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε μέλη της ΠΑΣΠ στον προαύλιο
χώρο της Νομικής, με σιδερολοστούς:
2011, Πολυτεχνείο: Η ΠΑΣΠ, με ΜΑΤ παραπλεύρως, μπαίνει
στο χώρο του Πολυτεχνείου στις 15 Νοέμβρη και αποδοκιμάζεται ως παράταξη
της μνημονιακής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ακολουθεί διαπληκτισμός με
παρευρισκόμενους, αλλά στη συνέχεια τα μέλη της ΠΑΣΠ "απαγάγουν"
φοιτήτρια και την κρατούν εγκλωβισμένη σε καφετέρια. Σε σχετική
καταγγελία αναφέρεται: "Στη συνέχεια μέλη της ΠΑΣΠ «απήγαγαν» φοιτήτρια
της Πληροφορικής και μέλος της ΕΑΑΚ, την εγκλώβισαν σε καφετέρια και υπό
την κάλυψη των ΜΑΤ την ξυλοκόπησαν, της έσπασαν προσωπικά αντικείμενα
και της φέρθηκαν για αρκετή ώρα με χυδαίο τρόπο. Όμως δεν σταμάτησαν
εκεί. Όταν μέλη των Φοιτητικών Συλλόγων και της ΕΑΑΚ προσπάθησαν να
απεγκλωβίσουν τη φοιτήτρια τους επιτέθηκαν μαζί με τα ΜΑΤ πετώντας
πέτρες και ξύλα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης χτυπώντας αδιακρίτως
(ακόμα και περαστικούς) με καδρόνια και σιδερολοστούς".
Και πάει λέγοντας. Και δεν τελειώνει ποτέ. Όπως δεν τελειώνουν ποτέ
τα σπασμένα έδρανα έπειτα από κάθε εκλογική καταμέτρηση, που οι ΔΑΠίτες
και οι ΠΑΣΠίτες φωνάζοντας συνθήματα για μανάδες κι αδερφές, πάνω στην
έκσταση σπάνε και μερικές καρέκλες. Τις οποίες μετά πληρώνει το εκάστοτε
ίδρυμα.
Σ'αυτό το σημείο, να αναφέρουμε ένα μικρό, χαρακτηριστικό
περιστατικό: Πέρσι στην αρχή της χρονιάς ξεκίνησε ένα σύντομο αλλά
ελπιδοφόρο κύμα καταλήψεων στις σχολές, που "πάγωσε" το νόμο
Διαμαντοπούλου. Η ΔΑΠ τότε, με το άσυλο να έχει πια καταργηθεί, από ένα
σημείο κι έπειτα μιλούσαν για παράνομες καταλήψεις. Έλεγαν πως το άσυλο
ήταν μήτρα βίας, ανομίας και "κατασκευής μολότοφ" και για να κερδίσουν
συνελεύσεις, έκαναν αυτό που καλύτερα ήξεραν: νοθεία υπό τη συνοδεία
τραμπούκων.
Από την άλλη, σ'εκείνη την κατάληψη της Νομικής το Δεκέμβρη του
'08, όταν πια ξανάνοιξε η σχολή, τα παιδιά που ήταν μέσα στην κατάληψη
έμειναν ολόκληρες ώρες να καθαρίζουν και να σκουπίζουν "γιατί δεν είναι
αυτό δουλειά της καθαρίστριας".
Κατά τα λοιπά, η ΟΝΝΕΔ σε πλήρη συμπόρευση με τη γραμμή του
κόμματός της, προσπαθεί να χτίσει το ίματζ της βασιζόμενη στον
πολιτισμό, τη μη βία, την υπευθυνότητα.
Το οποίο ίματζ στηρίζουν πλήρως, εκτός από τις πρακτικές τις ΔΑΠ,
και τα συνθήματά της: "ΔΑΠάρα ΔΑΠάρα, γ..ώ τον Τσε Γκεβάρα" και το άλλο
που πιάνουν "τα κουμούνια και τα κάνουνε σαπούνια".
