Βούιξε ο τόπος τις τελευταίες ημέρες, ειδικά στα γνωστά άγνωστα κανάλια, αλλά και σε ιστότοπους, λόγω του χαρακτηρισμού του Francois Hollande ως ''Holland-reou'' από τον υβριστή κ.Τσίπρα, εκφραστή της Δραχμής, πολέμιο της Ευρώπης, και super star δημαγωγό, νικητή των εκλογών της 6ης Μαΐου, και πιθανό φαβορί στις 17 Ιουνίου
Γνωστές προσωπικότητες απο ένα μέρος του σύγχρονου πολιτικού χώρου, βάλθηκαν να καταδικάσουν αυτόν τον χαρακτηρισμό, και να δείξουν στον λαό ποιος πραγματικά είναι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που κάποιοι ψήφισαν.
Ωστόσο, ξέχασαν να λάβουν υπ όψιν τους έναν σημαντικό παράγοντα... Ότι ο Έλληνας, πλέον, δεν είναι βλάκας!
Αρκεί να δει κανείς την δήλωση του κ. Τσίπρα, ΟΛΟΚΛΗΡΗ, και όχι επιλεκτικά ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ, για να καταλάβει το προφανές, ότι αυτός ο άνθρωπος ΔΕΝ πρόσβαλε, ούτε καν επιτέθηκε στον Πρόεδρο της Γαλλίας, απλά υπ εννόησε το πλέον λογικό, ότι, δηλαδή, αν ο κ.Hollande δεν τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, θα έχει αντιμέτωπο τον ίδιο του τον λαό, όπως τον είχε και ο κάποτε ομότιμος του, Γ.Α. Παπανδρέου.
Σε όποιον κάτσει να ακούσει ήρεμα αυτήν την δήλωση, θα φανεί πολύ λογικό αυτό που είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, και δεν νομίζω ότι κάποιος νηφάλιος και μη προκατειλημμένος σκεπτόμενος θα έβλεπε πουθενά κάτι το αλαζονικό, ή το υβριστικό, σε αυτά τα λεγόμενα.
Επομένως, εικάζοντας το λογικό, όλος αυτός ο πανικός που προκλήθηκε σε αρχηγούς κομμάτων όπως στην κ. Μπακογιάννη, που με την συνέντευξή της στην ΝΕΤ , με ενέπνευσε να γράψω αυτό το άρθρο (να ‘ναι καλά!), είναι αυθόρμητος ?… Ή μήπως απροκάλυπτα σκόπιμος?!
Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίστηκε επικίνδυνος, αλαζόνας, άπειρος, ότι έχει ‘καβαλήσει το καλάμι’, και ότι σε μια περίοδο που η Ελλάδα μπορεί να εκμεταλλευτεί τις ‘θετικές αλλαγές’ στην Ευρώπη, αυτός γυρνά την πλάτη, πόσο μάλλον επιτίθεται στους συμμάχους μας. Εδώ θα παραθέσω τέσσερις προβληματισμούς μου:
1. Είναι τυχαίο που ο κ. Ολλάντ δέχεται μόνο τον ‘εκπρόσωπο του ‘λαού’’ (έτσι μάλλον σκέφτεται να μετονομάσει ο κ.Βενιζέλος το κόμμα του), και κλείνει την πόρτα σε αυτόν που βάσει προγραμματικών δηλώσεων θα μπορούσε να συμπορευτεί μαζί του? Δηλαδή, επιλέγει τον εκπρόσωπο του κόμματος στα ‘χέρια’ του οποίου έσκασε η βόμβα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ετών, και αρνείται τον ‘φρέσκο’, και έως τώρα σχεδόν αδέκαστο ΣΥΡΙΖΑ? Μήπως αυτό θυμίζει την πεποίθηση της Μέρκελ (και της Παπαρήγα, της κυρίας ‘διορθώστε την ψήφο σας’, για όσους ξέρουν) περι ‘σωστών’ επιλογών του λαού? Εγώ προσωπικά, δεν ζήτησα από κανέναν voting lessons!
2. Είναι τυχαίο που ‘ξαφνικά’, ο αυτοδύναμος Σαμαράς θυμήθηκε τους ‘συντρόφους’ του, ή, ακόμη χειρότερα, ότι οι σύντροφοί του, που με τις δικές τους ‘συνιστώσες’ κατηγορούσαν τις πολιτικές ΝΔΣΟΚ, τώρα επανέρχονται στον ‘όροφο’ ρετιρέ της γαλάζιας πολυκατοικίας?
3. Πόσο φιλέλληνας είναι ο Γάλλος Πρόεδρος, αν προϋπόθεση στήριξης της χώρας, απαιτεί φλέρτ με συγκεκριμένο κόμμα;
4. Ο πανικός των πολιτικών αρχηγών, αυτό που ονομάζω ‘τρομοκρατία των γερόντων’, που περιλαμβάνει τους κλασσικούς καρεκλοκένταυρους κ.Βενιζέλο και λοιπά, μέχρι και τον άριστο μαθητή της Παπαρήγα περι διχασμού της Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, αλλά και τους πανικοβεβλημένους από το εξωτερικό, είναι όντως γνήσιος;Ή μήπως όχι…
Γνωρίζω πως αυτά που παραθέτω είναι ρητορικά ερωτήματα για πολλούς, αλλά στην καθημερινή μου συνδιαλλαγή με φίλους και γνωστούς, διαπιστώνω ότι το παιχνίδι που έχει στήσει το σάπιο πολιτικό σύστημα, έχει παγιδεύσει αρκετές συνειδήσεις.
Εγώ λοιπόν, λέω, ακόμη και αν δεχτώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πιθανότητες από το να μας καταστρέψει (δηλαδή να συνεχίσει την πολιτική ΝΔΣΟΚ-ΜΕΡΚΟΖΙ) μέχρι και να παραιτηθεί σε λίγες εβδομάδες (για κάποιους ίσως η ‘βδομάδα’ φαίνεται υπερβολή), δεν είναι εξόφθαλμος ο πανικός αυτών που απλά θέλουν να γραπωθούν από την εξουσία που τόσο δεδομένη είχαν πάντα, και να συνεχίσουν να εφαρμόζουν αντιλαϊκές πολιτικές που είναι προς όφελος της ‘ολιγαρχίας’ μόνον?
Και, αυτός ο πανικός, δεν δείχνει ότι μάλλον, ΜΑΛΛΟΝ, ο Τσίπρας, όντως πάει κάτι να κάνει? Νομίζει κανείς ότι δεν θα μπορούσε ήδη να είχε πουληθεί? Αν είχε στόχο, όντως, να κάνει κωλοτούμπα, κάτι που, ομολογουμένως, και εγώ ο ίδιος που τον ψήφισα φοβόμουν και περίμενα, δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί με ΝΔΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και να μας κυβερνά τώρα, με στόχο την δήθεν καλυτέρευση του Μνημονίου( εξαιτίας της έξυπνης και σύμφωνης με τις προεκλογικές του υποσχέσεις στάσης του, μάλιστα, κάποιοι συκοφαντούν πως δεν θέλει να κυβερνήσει!)? Σημειώστε πώς, αν τελικά γίνει ο ίδιος ‘Τσιπρ-έου’, θα βρεί απεναντί του, πρώτα το ίδιο του το επιτελείο, και μετά όλους εμάς…
Κλείνω, λέγοντας πως αυτό το άρθρο το έγραψα επειδή έχω απηυδύσει με την λυσαλέα επίθεση που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά, λες και υπάρχει κάποιο μυστικό επιτελείο που προσέχει κατά γράμμα τι θα πούν οι εκπρόσωποί του, ώστε είτε να προμοτάρει τις ενδεχόμενες ‘γκάφες’ κάποιων, είτε να διαστρεβλώνει ό,τι κάτσει, προκειμένου να πέσει στην αντίληψη του κόσμου.
Επίσης, μου φαίνεται άδικο να βλέπω μία ένοχη Ευρώπη να έχει βάλει στο μικροσκόπιο έναν εξευτελισμένο, πεινασμένο και πλανεμένο Έλληνα, που όταν, επιτέλους, βαρέθηκε τον λίθαργκο της σωτήριας λιτότητας και αλλάζει στάση, έρχονται οι δάσκαλοι να τον νουθετήσουν! Γιατί, μην τρέφουμε αυταπάτες… Ο πόλεμος στον ΣΥΡΙΖΑ, με δεδομένο το εκλογικό αποτέλεσμα και τις ‘δημοσκοπήσεις’, δεν είναι πόλεμος ενάντια στον Τσίπρα… Είναι πόλεμος ενάντια στην βούλησή μας, γιατί οι βουλευτές που εκλέγουμε, και ο πρωθυπουργός που επιλέγουμε, δεν βγαίνουν μόνοι τους… Εμείς τους ψηφίζουμε, εμείς (εάν) τους θέλουμε! Τελειώνω με μία έκκληση προς όλους τους συμπολίτες μας:
Πριν ψηφίσετε, σκεφτείτε ποιος σας έκοψε τους μισθούς, ποιοι κυβερνούσαν τόσα χρόνια, ποιο είναι, πια, το τόσο τρομακτικό δίλημμα ΕΥΡΩ (με αλλεπάλληλα Μνημόνια και πείνα, ως υποτελείς!) ή ΔΡΑΧΜΗ (πείνα, αλλά χωρίς υποδούλωση, και με προοπτική σταδιακής ανόδου… ως αυτόνομοι), ή το πιο μοντέρνο, ΕΥΡΩ ή ΣΥΡΙΖΑ (αυθαίρετο σόφισμα, για όποιον ψάχνεται έστω και λίγο!)… Ανοίξτε τα μάτια σας απέναντι στον μεν πατριώτη, φιλοευρωπαίο Σαμαρά που κάποτε ήταν αντιμνημονιακός (remember?), και στον δε Μνημονιομανή Βενιζέλο, που τώρα πάει να διαπραγματευτεί τα επώδυνα μέτρα… που ο ίδιος ψήφισε και υπερασπίστηκε(ζήτω, βρέθηκε μεγαλύτερος κλόουν από τον Φωτάκο !!)!
ΜΕ λίγα λόγια, προσέξτε την διττή υπόσταση του ίδιου κόμματος! Το κόμμα είναι ένα, ο ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΦΙΟΖΩΝ, και οι υποστάσεις του δύο, ΠΑΣΟΚ- ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ( ΔΡΑΣΗ, ΔΗΜ.ΞΑΝΑ κτλπ βέβαια, συναγωνίζονται άξια!).
Επομένως, εικάζοντας το λογικό, όλος αυτός ο πανικός που προκλήθηκε σε αρχηγούς κομμάτων όπως στην κ. Μπακογιάννη, που με την συνέντευξή της στην ΝΕΤ , με ενέπνευσε να γράψω αυτό το άρθρο (να ‘ναι καλά!), είναι αυθόρμητος ?… Ή μήπως απροκάλυπτα σκόπιμος?!
Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίστηκε επικίνδυνος, αλαζόνας, άπειρος, ότι έχει ‘καβαλήσει το καλάμι’, και ότι σε μια περίοδο που η Ελλάδα μπορεί να εκμεταλλευτεί τις ‘θετικές αλλαγές’ στην Ευρώπη, αυτός γυρνά την πλάτη, πόσο μάλλον επιτίθεται στους συμμάχους μας. Εδώ θα παραθέσω τέσσερις προβληματισμούς μου:
1. Είναι τυχαίο που ο κ. Ολλάντ δέχεται μόνο τον ‘εκπρόσωπο του ‘λαού’’ (έτσι μάλλον σκέφτεται να μετονομάσει ο κ.Βενιζέλος το κόμμα του), και κλείνει την πόρτα σε αυτόν που βάσει προγραμματικών δηλώσεων θα μπορούσε να συμπορευτεί μαζί του? Δηλαδή, επιλέγει τον εκπρόσωπο του κόμματος στα ‘χέρια’ του οποίου έσκασε η βόμβα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ετών, και αρνείται τον ‘φρέσκο’, και έως τώρα σχεδόν αδέκαστο ΣΥΡΙΖΑ? Μήπως αυτό θυμίζει την πεποίθηση της Μέρκελ (και της Παπαρήγα, της κυρίας ‘διορθώστε την ψήφο σας’, για όσους ξέρουν) περι ‘σωστών’ επιλογών του λαού? Εγώ προσωπικά, δεν ζήτησα από κανέναν voting lessons!
2. Είναι τυχαίο που ‘ξαφνικά’, ο αυτοδύναμος Σαμαράς θυμήθηκε τους ‘συντρόφους’ του, ή, ακόμη χειρότερα, ότι οι σύντροφοί του, που με τις δικές τους ‘συνιστώσες’ κατηγορούσαν τις πολιτικές ΝΔΣΟΚ, τώρα επανέρχονται στον ‘όροφο’ ρετιρέ της γαλάζιας πολυκατοικίας?
3. Πόσο φιλέλληνας είναι ο Γάλλος Πρόεδρος, αν προϋπόθεση στήριξης της χώρας, απαιτεί φλέρτ με συγκεκριμένο κόμμα;
4. Ο πανικός των πολιτικών αρχηγών, αυτό που ονομάζω ‘τρομοκρατία των γερόντων’, που περιλαμβάνει τους κλασσικούς καρεκλοκένταυρους κ.Βενιζέλο και λοιπά, μέχρι και τον άριστο μαθητή της Παπαρήγα περι διχασμού της Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, αλλά και τους πανικοβεβλημένους από το εξωτερικό, είναι όντως γνήσιος;Ή μήπως όχι…
Γνωρίζω πως αυτά που παραθέτω είναι ρητορικά ερωτήματα για πολλούς, αλλά στην καθημερινή μου συνδιαλλαγή με φίλους και γνωστούς, διαπιστώνω ότι το παιχνίδι που έχει στήσει το σάπιο πολιτικό σύστημα, έχει παγιδεύσει αρκετές συνειδήσεις.
Εγώ λοιπόν, λέω, ακόμη και αν δεχτώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πιθανότητες από το να μας καταστρέψει (δηλαδή να συνεχίσει την πολιτική ΝΔΣΟΚ-ΜΕΡΚΟΖΙ) μέχρι και να παραιτηθεί σε λίγες εβδομάδες (για κάποιους ίσως η ‘βδομάδα’ φαίνεται υπερβολή), δεν είναι εξόφθαλμος ο πανικός αυτών που απλά θέλουν να γραπωθούν από την εξουσία που τόσο δεδομένη είχαν πάντα, και να συνεχίσουν να εφαρμόζουν αντιλαϊκές πολιτικές που είναι προς όφελος της ‘ολιγαρχίας’ μόνον?
Και, αυτός ο πανικός, δεν δείχνει ότι μάλλον, ΜΑΛΛΟΝ, ο Τσίπρας, όντως πάει κάτι να κάνει? Νομίζει κανείς ότι δεν θα μπορούσε ήδη να είχε πουληθεί? Αν είχε στόχο, όντως, να κάνει κωλοτούμπα, κάτι που, ομολογουμένως, και εγώ ο ίδιος που τον ψήφισα φοβόμουν και περίμενα, δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί με ΝΔΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και να μας κυβερνά τώρα, με στόχο την δήθεν καλυτέρευση του Μνημονίου( εξαιτίας της έξυπνης και σύμφωνης με τις προεκλογικές του υποσχέσεις στάσης του, μάλιστα, κάποιοι συκοφαντούν πως δεν θέλει να κυβερνήσει!)? Σημειώστε πώς, αν τελικά γίνει ο ίδιος ‘Τσιπρ-έου’, θα βρεί απεναντί του, πρώτα το ίδιο του το επιτελείο, και μετά όλους εμάς…
Κλείνω, λέγοντας πως αυτό το άρθρο το έγραψα επειδή έχω απηυδύσει με την λυσαλέα επίθεση που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά, λες και υπάρχει κάποιο μυστικό επιτελείο που προσέχει κατά γράμμα τι θα πούν οι εκπρόσωποί του, ώστε είτε να προμοτάρει τις ενδεχόμενες ‘γκάφες’ κάποιων, είτε να διαστρεβλώνει ό,τι κάτσει, προκειμένου να πέσει στην αντίληψη του κόσμου.
Επίσης, μου φαίνεται άδικο να βλέπω μία ένοχη Ευρώπη να έχει βάλει στο μικροσκόπιο έναν εξευτελισμένο, πεινασμένο και πλανεμένο Έλληνα, που όταν, επιτέλους, βαρέθηκε τον λίθαργκο της σωτήριας λιτότητας και αλλάζει στάση, έρχονται οι δάσκαλοι να τον νουθετήσουν! Γιατί, μην τρέφουμε αυταπάτες… Ο πόλεμος στον ΣΥΡΙΖΑ, με δεδομένο το εκλογικό αποτέλεσμα και τις ‘δημοσκοπήσεις’, δεν είναι πόλεμος ενάντια στον Τσίπρα… Είναι πόλεμος ενάντια στην βούλησή μας, γιατί οι βουλευτές που εκλέγουμε, και ο πρωθυπουργός που επιλέγουμε, δεν βγαίνουν μόνοι τους… Εμείς τους ψηφίζουμε, εμείς (εάν) τους θέλουμε! Τελειώνω με μία έκκληση προς όλους τους συμπολίτες μας:
Πριν ψηφίσετε, σκεφτείτε ποιος σας έκοψε τους μισθούς, ποιοι κυβερνούσαν τόσα χρόνια, ποιο είναι, πια, το τόσο τρομακτικό δίλημμα ΕΥΡΩ (με αλλεπάλληλα Μνημόνια και πείνα, ως υποτελείς!) ή ΔΡΑΧΜΗ (πείνα, αλλά χωρίς υποδούλωση, και με προοπτική σταδιακής ανόδου… ως αυτόνομοι), ή το πιο μοντέρνο, ΕΥΡΩ ή ΣΥΡΙΖΑ (αυθαίρετο σόφισμα, για όποιον ψάχνεται έστω και λίγο!)… Ανοίξτε τα μάτια σας απέναντι στον μεν πατριώτη, φιλοευρωπαίο Σαμαρά που κάποτε ήταν αντιμνημονιακός (remember?), και στον δε Μνημονιομανή Βενιζέλο, που τώρα πάει να διαπραγματευτεί τα επώδυνα μέτρα… που ο ίδιος ψήφισε και υπερασπίστηκε(ζήτω, βρέθηκε μεγαλύτερος κλόουν από τον Φωτάκο !!)!
ΜΕ λίγα λόγια, προσέξτε την διττή υπόσταση του ίδιου κόμματος! Το κόμμα είναι ένα, ο ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΦΙΟΖΩΝ, και οι υποστάσεις του δύο, ΠΑΣΟΚ- ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ( ΔΡΑΣΗ, ΔΗΜ.ΞΑΝΑ κτλπ βέβαια, συναγωνίζονται άξια!).
Αν σας αρέσει, μαζί σας…
