Βάσει του άρθρου 44 παρ 2 του Συντάγματος, για το δημοψήφισμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να εκδώσει προεδρικό διάταγμα αφού έχει αποφασίσει για αυτό η πλειοψηφία των βουλευτών κατόπιν προτάσεως του υπουργικού συμβουλίου.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να συγκληθεί το υπουργικό συμβούλιο, να λάβει την σχετική απόφαση και να ζητηθεί η υπερψήφιση της πρότασης από την πλειοψηφία των βουλευτών, δηλαδή από 151 βουλευτές. Αμέσως μετά ακολουθεί η (τυπική) έκδοση του διατάγματος από τον κ. Παπούλια. Από το Σύνταγμα δεν ορίζεται συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου πρέπει να διεξαχθεί το δημοψήφισμα, οπότε αυτήν την στιγμή δεν μπορούμε να ξέρουμε την ημερομηνία.
Στο ερώτημα για το δημοψήφισμα οι πολίτες θα κληθούν να απαντήσουν με ένα ναι ή ένα όχι. Η τελευταία φορά που είχαμε δημοψήφισμα στην χώρα μας ήταν το 1974 για το πολιτειακό, με την επικράτηση της προεδρευομένης επί της βασιλευομένης δημοκρατίας.
Βάσει του Συντάγματος δεν επιτρέπεται δημοψήφισμα για ψηφισμένα νομοσχέδια που αφορούν δημοσιονομικά θέματα, πχ φορολογικού χαρακτήρα. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί πρώτα να επικυρωθεί από την Βουλή η νέα δανειακή σύμβαση και να έρθει μετά σε δημοψήφισμα. Πρέπει κατευθείαν να τεθεί εκεί.
Ο κ. Παπανδρέου δεν διευκρίνισε τι θα γίνει εάν ο ελληνικός λαός πει «όχι» στο δημοψήφισμα που προκηρύχθηκε. Ερώτημα είναι ακόμα εάν οι δανειστές μας και οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν ενήμεροι για αυτό που έσκασε σαν βόμβα από τον πρωθυπουργό, δηλαδή εάν ήξεραν ότι τα όσα συμφωνήθηκαν στις Βρυξέλλες θα τεθούν σε δημοψήφισμα προς τον ελληνικό λαό...
