Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Συγγνώμη, αλλά όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που συντόνισαν χθες τα πυρά τους κατά του κ. Παπακωνσταντίνου δεν το ψήφισαν το Μνημόνιο;
Και όλοι μαζί δεν χειροκροτούσαν μπροστά στις τηλεοράσεις, βλέποντας πέρσι τον Απρίλιο τον κ. Παπανδρέου να απευθύνει το δραματικό του διάγγελμα από το Καστελόριζο, αποκαλώντας το ΔΝΤ «ασφαλές καταφύγιο»;
Και όλοι μαζί δεν έβγαιναν επί μήνες στις τηλεοράσεις υποστηρίζοντας πως «σωθήκαμε από την χρεοκοπία» και πως έπρεπε να ψηφιστεί το Μνημόνιο «διαφορετικά δεν θα μπορούσαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις»;
Και όλοι μαζί δεν έπιναν μέλι όταν ο Όλι Ρεν επενέβαινε στα εσωτερικά της Ελλάδας, επιπλήττοντας την αντιπολίτευση και απειλώντας (ακόμη και χθες) ότι δεν θα δοθεί η πέμπτη δόση αν δεν υπάρξει «συναίνεση»;
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, συμπεριλαμβανομένης και της κ. Βάσως Παπανδρέου, δεν έχασαν πολύτιμο χρόνο καυγαδίζοντας με τον υπουργό Οικονομικών – για τα μάτια του κόσμου – στα διάφορα όργανα, ενώ όλοι γνώριζαν πως θα έλθουν πολύ δυσκολότερες μέρες; (Αν δεν το γνώριζαν, είναι ζήτημα που δεν αφορά την πολιτική ανάλυση, αλλά αναλύσεις άλλων ειδικών).
Χθες, στον ΚΤΕ Οικονομίας, σήκωσαν τον κόσμο στο ποδάρι – για την ακρίβεια ο κόσμος είχε σηκωθεί ήδη στο ποδάρι, είχε ήδη γεμίσει τις πλατείες και ήδη τους είχε πολιορκήσει στενά.
Ακόμη και αν δεχθούμε πως έκαναν λάθος όταν ψήφιζαν το συγκεκριμένο Μνημόνιο, ακόμη και αν δεχθούμε πως παραπλανήθηκαν από το πάνσοφο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, ακόμη και αν δεχθούμε πως θεώρησαν περίπου φυσιολογικές τις διαγραφές συναδέλφων τους και ομοϊδεατών τους που ξέφυγαν από την κομματική πειθαρχία, δεν μπορούμε να δεχθούμε την συνέχιση της παρουσίας τους στον δημόσιο βίο της χώρας.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν ψήφιζαν τον προϋπολογισμό, η κ. Παπανδρέου δήλωσε πως υπερψηφίζει, αν και γνώριζε πως ο προϋπολογισμός δεν… ήταν αξιόπιστος, δεν επρόκειτο να εκτελεστεί με ακρίβεια και δεν θα μας έβγαζε από τα αδιέξοδα.
Την ίδια περίοδο, δεχόταν το πρωθυπουργικό πυροτέχνημα περί συγκέντρωσης ενός εκατομμυρίου υπογραφών για το ευρωομόλογο και αποδεχόταν την θέση του επικεφαλής της Επιτροπής που θα αναλάμβανε το εγχείρημα.
Τον Μάρτιο μάλιστα, εξεφώνησε και ομιλία ενός τετάρτου επί του θέματος, ενώπιον του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και παρουσία ξένων σοσιαλιστών αξιωματούχων. Μήπως μπορεί να μας πει πόσες υπογραφές έχουν περισυλλεγεί μέχρι σήμερα;
Διότι, αυτό ήταν το κορυφαίο θέμα της Ελλάδας – αν δεχθούμε όλα αυτά με τα οποία μας πιπιλούσαν το μυαλό από τον Δεκέμβριο του 2010.
Και όχι οι αντιρρήσεις (14 Απριλίου) για το αν ο ΟΔΔΗΧ και όχι το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους θα διαχειρίζεται τα κρατικά διαθέσιμα.
Και όχι οι αντιρρήσεις (πάλι τον περασμένο Απρίλιο) για το νομοσχέδιο για τα τυχερά παιχνίδια (που στο κάτω-κάτω προβλεπόταν από το Μνημόνιο, που είχαν ψηφίσει – χωρίς να έχουν διαβάσει).
Και όχι η καταψήφιση της ρύθμισης για τα χρέη των νοσοκομείων (Ιούλιος 2010) και ένας καυγάς με την τότε υπουργό Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που κάτι έπρεπε να κάνει με τα χρέη, διαφορετικά θα υπήρχε πρόβλημα με τα νοσοκομεία.
Και όχι η καταψήφιση, τον περασμένο Μάρτιο, της τροπολογίας Σηφουνάκη για απαγόρευση της δόμησης σε οικόπεδα με κλίση άνω του 35% στα νησιά!
Άλλωστε, όλοι αποδέχθηκαν πως οι δανειακές συμβάσεις που υπογράφει ο υπουργός των Οικονομικών, θα περνούν από την Βουλή χωρίς κύρωση, μόνο για ενημέρωση, καθώς αυτές ισχύουν από την υπογραφή τους.
Στις 22 Ιουνίου του 2010 μάλιστα, η ίδια η κ. Παπανδρέου, με αφορμή την δανειακή σύμβαση που είχε καταθέσει προς ψήφιση ο Παπακωνσταντίνου και εκκρεμούσε από τις 4 Ιουνίου, ως Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών, είχε πει ότι το Μνημόνιο ίσχυε ήδη από τις 8 Μαΐου 2010 και ότι «η ψήφος της Βουλής δεν έχει πλέον σημασία, είτε ψηφίσει υπέρ, είτε ψηφίσει κατά». Υπενθυμίζοντας μάλιστα πως ο υπουργός, ακριβώς στις 8 Μαΐου 2010, είχε φέρει τροπολογία με την οποία δεν προβλέπεται διαδικασία κύρωσης, αλλά μόνο συζήτηση των δανειακών συμβάσεων.
Συγγνώμη, αλλά αν οι βουλευτές ψήφισαν τροπολογία με την οποία η ψήφος τους δεν έχει καμιά σημασία, παραδίδοντάς τη στον κ. Παπακωνσταντίνου, τώρα τι έπαθαν ξαφνικά και του όρμησαν, ζητώντας πίσω την ψήφο τους;
Τα λέω όλα αυτά, διότι ακριβώς χθες, λίγο πριν αρχίσει ο καυγάς στον ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Όλι Ρεν, μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είπε ότι η Κομισιόν θα επανεξετάσει την ιδέα της έκδοσης ευρωομολόγου, αν και στο παρελθόν την είχε απορρίψει.
Δεν θα έπρεπε να έχουμε έτοιμο το ένα εκατομμύριο των υπογραφών (που υποτίθεται ότι μαζεύουμε από τον περασμένο Δεκέμβριο) να τις καταθέσουμε υποβοηθητικώς; Και μάλιστα την ώρα που (προφανώς για προπαγανδιστικούς λόγους) ο πρωθυπουργός και η ίδια η κ. Παπανδρέου δεν κουράζονταν (κάποτε) να επαναλαμβάνουν πως μόνο το ευρωομόλογο μπορεί να μας βγάλει από την κρίση;
Ας αφήσουν, λοιπόν, τα φληναφήματα, τις δήθεν εκρήξεις και τις επιθέσεις στον υπουργό. Εναντίον του οποίου μέχρι σήμερα δίνουν μόνο μάχες οπισθοφυλακών.
Πριν από έναν χρόνο αποφάσισαν να του εκχωρήσουν όχι μόνο την ψήφο τη δική τους, αλλά και την ψήφο του λαού που τους ψήφισε.
Συμπέρασμα: Όσοι διερωτώνται τι νόημα έχουν οι προπηλακισμοί πολιτικών και οι συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» στις πλατείες, έχουν λάβει την απάντηση: Οι μούντζες τους θύμισαν την ψήφο τους. Και τρέχουν να την πάρουν πίσω...
Σοφία Βούλτεψη
