Μετά την επιστολή παραίτησης του γενικού διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν άρχισε η κούρσα διαδοχής του στα ηνία του οργανισμού, με την πίεση των αναδυόμενων αγορών να «σπάσει» η παράδοση που θέλει να αναλαμβάνει πάντα Ευρωπαίος επικεφαλής.
Από τους επικρατέστερους υποψηφίους αν πράγματι σπάσει η ευρωπαϊκή παράδοση είναι ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας, Κεμάλ Ντερβίς ο οποίος εργαζόταν από το 1978 στην Παγκόσμια Τράπεζα και ανέλαβε αντιπρόεδρός της το 1996.
Η υποψηφιότητά του ευνοείται από τα κράτη των αναδυόμενων αγορών αλλά και από αμερικανούς καθώς θεωρείται από τους υπεύθυνους για την οικονομική ανάκαμψη της Τουρκίας μετά την κρίση του 2001 και σήμερα είναι αντιπρόεδρος και διευθυντής του Διεθνούς Οικονομικού και Αναπτυξιακού προγράμματος του Ιδρύματος Brookings, ενός σημαντικού Think-tank που εδρεύει στην Ουάσινγκτον.
Εάν όμως, η θέση του επικεφαλής παραμείνει σε υποψήφιο από την Ευρώπη η 55χρονη γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ αναμένεται να γίνει η πρώτη γυναίκα στα ηνία του ΔΝΤ.
Κάτοχος μεταλλείων στη συγχρονισμένη κολύμβηση ως έφηβος και η πρώτη γυναίκα διευθύνων σύμβουλος στην αμερικανική νομική εταιρία Μπέικερ-Μακένζι η Λαγκάρντ ψηφίστηκε ως η καλύτερη υπουργός Οικονομικών της Ευρώπης το 2009 από τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς.
Καθώς όμως οι Γάλλοι βρίσκονται στην επιτελική θέση του ΔΝΤ τα 26 από τα 33 χρόνια της λειτουργίας του, είναι πολύ δύσκολο να πείσουν ότι πρέπει να συνεχιστεί η πρωτοκαθεδρία τους, μετά μάλιστα το σκάνδαλο του Γάλλου γενικού διευθυντή Ντομινίκ Στρος-Καν.
Ο 53χρονος πρώην πρόεδρος της Μπούντενσμπαγκ, Αξελ Βέμπερ θεωρείται πολύ πιθανός διάδοχος του Στρος-Καν αν απορριφθεί η υποψηφιότητα Λαγκάρντ και επιμείνουν στην ευρωπαίκή παράδοση του ΔΝΤ.
Τέταρτος στη λίστα της διαδοχής είναι ο 55χρονος Νοτιοαφρικανός Τρέβορ Μανουέλ, υπουργός Οικονομικών της χώρας του από το 1996 έως το 2009, όμως τα στελέχη του ΔΝΤ τον θεωρούν πιο κατάλληλο για επικεφαλής στην Παγκόσμια Τράπεζα παρά στο Ταμείο.
Τέλος, ο 52χρονος Μεξικανός Αγκούστιν Κάρστενς είναι διδάκτωρ οικονομικών από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου και από τους θιασώτες της απορρύθμισης και της απελευθέρωσης των αγορών έχει μία πετυχημένη θητεία ως βοηθός γενικού διευθυντή του ΔΝΤ από το 2003 έως το 2006.
Από τους επικρατέστερους υποψηφίους αν πράγματι σπάσει η ευρωπαϊκή παράδοση είναι ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας, Κεμάλ Ντερβίς ο οποίος εργαζόταν από το 1978 στην Παγκόσμια Τράπεζα και ανέλαβε αντιπρόεδρός της το 1996.
Η υποψηφιότητά του ευνοείται από τα κράτη των αναδυόμενων αγορών αλλά και από αμερικανούς καθώς θεωρείται από τους υπεύθυνους για την οικονομική ανάκαμψη της Τουρκίας μετά την κρίση του 2001 και σήμερα είναι αντιπρόεδρος και διευθυντής του Διεθνούς Οικονομικού και Αναπτυξιακού προγράμματος του Ιδρύματος Brookings, ενός σημαντικού Think-tank που εδρεύει στην Ουάσινγκτον.
Εάν όμως, η θέση του επικεφαλής παραμείνει σε υποψήφιο από την Ευρώπη η 55χρονη γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ αναμένεται να γίνει η πρώτη γυναίκα στα ηνία του ΔΝΤ.
Κάτοχος μεταλλείων στη συγχρονισμένη κολύμβηση ως έφηβος και η πρώτη γυναίκα διευθύνων σύμβουλος στην αμερικανική νομική εταιρία Μπέικερ-Μακένζι η Λαγκάρντ ψηφίστηκε ως η καλύτερη υπουργός Οικονομικών της Ευρώπης το 2009 από τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς.
Καθώς όμως οι Γάλλοι βρίσκονται στην επιτελική θέση του ΔΝΤ τα 26 από τα 33 χρόνια της λειτουργίας του, είναι πολύ δύσκολο να πείσουν ότι πρέπει να συνεχιστεί η πρωτοκαθεδρία τους, μετά μάλιστα το σκάνδαλο του Γάλλου γενικού διευθυντή Ντομινίκ Στρος-Καν.
Ο 53χρονος πρώην πρόεδρος της Μπούντενσμπαγκ, Αξελ Βέμπερ θεωρείται πολύ πιθανός διάδοχος του Στρος-Καν αν απορριφθεί η υποψηφιότητα Λαγκάρντ και επιμείνουν στην ευρωπαίκή παράδοση του ΔΝΤ.
Τέταρτος στη λίστα της διαδοχής είναι ο 55χρονος Νοτιοαφρικανός Τρέβορ Μανουέλ, υπουργός Οικονομικών της χώρας του από το 1996 έως το 2009, όμως τα στελέχη του ΔΝΤ τον θεωρούν πιο κατάλληλο για επικεφαλής στην Παγκόσμια Τράπεζα παρά στο Ταμείο.
Τέλος, ο 52χρονος Μεξικανός Αγκούστιν Κάρστενς είναι διδάκτωρ οικονομικών από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου και από τους θιασώτες της απορρύθμισης και της απελευθέρωσης των αγορών έχει μία πετυχημένη θητεία ως βοηθός γενικού διευθυντή του ΔΝΤ από το 2003 έως το 2006.