Ο πρόεδρος της Βουλής (όχι ο σηµερινός, αλλά ο Απόστολος Κακλαµάνης) διασκεδάζει πρώτο τραπέζι πίστα στο ποντιακό κέντρο «Το Κορτσόπον»,
στον γάµο της κόρης τού προέδρου τουΣωµατείου Ρακοσυλλεκτών. Γύρω του τα µέλη του Σωµατείου Ρακοσυλλεκτών «Ο Ερµής» (µε έτος ιδρύσεως το 1992), το οποίο αριθµεί 724 µέλη.
Με αυτή τη σκηνή αρχίζει η ταινία – η πρώτη µεγάλου µήκους – της 27χρονης Μαρίνας ∆ανέζη, µε τον τίτλο του ιδιότυπου σωµατείου, η οποίαπροβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιµαντέρ Θεσσαλονίκης και έριξε φως σε µια άγνωστη (πολυπληθή) «κοινότητα». Εκείνη των ρακοσυλλεκτών. Των ανθρώπων που συλλέγουν από τα σκουπίδια ό,τι θεωρούν χρήσιµο – κάποτε ακόµη και λογοτεχνικούς θησαυρούς! Παλιά ραδιόφωνα, κουζίνες, πλυντήρια, κούκλες, κατσαβίδια, δίσκοι, κασέτες, ρούχα, έπιπλα, σεντόνια, πικάπ, φωτιστικά, φωτογραφικές µηχανές, καθρέφτες, θυµιατήρια, µπουφάν, µπότες, παπούτσια, σωλήνες, τρίκυκλα, διαλυµένα αυτοκίνητα, αξύριστα γένια, γραφοµηχανές, ασύρµατα τηλέφωνα γίνονται το (µόνιµο) σκηνικό της.
«Οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια. Προτιµούν να τους λες παραµύθια,ιστορίες…Τους αρέσει καλύτερα», δηλώνει ο πρόεδρος του Σωµατείου Ρακοσυλλεκτών Σπύρος Μαγαλιός, κινούµενος επί τρικύκλου παραφορτωµένου µε δεκάδες συλλεχθέντα ράκη.
«Ε, όχι και σωµατείο ρακοσυλλεκτών. Ακούγεται προσβλητικό. Προτείνω να µετονοµασθεί σε “σωµατείο ειδικών ερευνητών πολιτιστικών αντικειµένων καιχειρογράφων”», διαφωνεί και αντιπροτείνει µέλος του σωµατείου.
Η ανάγκη βιοπορισµού τούς έκανε να οργανωθούν, να διεκδικήσουν καιτελικά να καταφέρουννα αποκτήσουν έναν σταθερό χώρο όπου κάθε Κυριακή στήνουν παζάρι – οι του Σωµατείου Ρακοσυλλεκτών – µε τα αντικείµενα που έχουν ξεθάψει στουςσωρούς σκουπιδιώνή έχουναντλήσει από τους κάδους. Στο Γκάζι, στην Παλιά Κορεατική Αγορά της Αθήνας, ηοποία σήµερα είναι πάρκο.
στον γάµο της κόρης τού προέδρου τουΣωµατείου Ρακοσυλλεκτών. Γύρω του τα µέλη του Σωµατείου Ρακοσυλλεκτών «Ο Ερµής» (µε έτος ιδρύσεως το 1992), το οποίο αριθµεί 724 µέλη.
Με αυτή τη σκηνή αρχίζει η ταινία – η πρώτη µεγάλου µήκους – της 27χρονης Μαρίνας ∆ανέζη, µε τον τίτλο του ιδιότυπου σωµατείου, η οποίαπροβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιµαντέρ Θεσσαλονίκης και έριξε φως σε µια άγνωστη (πολυπληθή) «κοινότητα». Εκείνη των ρακοσυλλεκτών. Των ανθρώπων που συλλέγουν από τα σκουπίδια ό,τι θεωρούν χρήσιµο – κάποτε ακόµη και λογοτεχνικούς θησαυρούς! Παλιά ραδιόφωνα, κουζίνες, πλυντήρια, κούκλες, κατσαβίδια, δίσκοι, κασέτες, ρούχα, έπιπλα, σεντόνια, πικάπ, φωτιστικά, φωτογραφικές µηχανές, καθρέφτες, θυµιατήρια, µπουφάν, µπότες, παπούτσια, σωλήνες, τρίκυκλα, διαλυµένα αυτοκίνητα, αξύριστα γένια, γραφοµηχανές, ασύρµατα τηλέφωνα γίνονται το (µόνιµο) σκηνικό της.
«Οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια. Προτιµούν να τους λες παραµύθια,ιστορίες…Τους αρέσει καλύτερα», δηλώνει ο πρόεδρος του Σωµατείου Ρακοσυλλεκτών Σπύρος Μαγαλιός, κινούµενος επί τρικύκλου παραφορτωµένου µε δεκάδες συλλεχθέντα ράκη.
«Ε, όχι και σωµατείο ρακοσυλλεκτών. Ακούγεται προσβλητικό. Προτείνω να µετονοµασθεί σε “σωµατείο ειδικών ερευνητών πολιτιστικών αντικειµένων καιχειρογράφων”», διαφωνεί και αντιπροτείνει µέλος του σωµατείου.
Η ανάγκη βιοπορισµού τούς έκανε να οργανωθούν, να διεκδικήσουν καιτελικά να καταφέρουννα αποκτήσουν έναν σταθερό χώρο όπου κάθε Κυριακή στήνουν παζάρι – οι του Σωµατείου Ρακοσυλλεκτών – µε τα αντικείµενα που έχουν ξεθάψει στουςσωρούς σκουπιδιώνή έχουναντλήσει από τους κάδους. Στο Γκάζι, στην Παλιά Κορεατική Αγορά της Αθήνας, ηοποία σήµερα είναι πάρκο.
Αυτόγραφο του Καβάφη
Ο µοναχικός σταρ της ταινίας Κώστας Πετροπουλάκης, που δηλώνει ότι θεωρεί τους ρακοσυλλέκτες ως «ένα παραγνωρισµένο λειτούργηµα», πριν από λίγους µήνες βρήκε πεταµένο σε µια µάντρα στον Ταύρο ένα βιβλίο µόλις 50 σελίδων µε ποιήµατα του Κωνσταντίνου Καβάφη. Και ιδιόχειρη αφιέρωση του ποιητή «Εις την δεσποινίδα Α. Βρυώνη». «Ανακυκλώνουµε τον πολιτισµό» δηλώνει – και στην κάµερα τής Μαρίνας ∆ανέζη. «Ο πολύς κόσµος αγνοεί ότι οι “Ωδές” του Ανδρέα Κάλβου βρέθηκαν στα σκουπίδια από έναν ρακοσυλλέκτη και παραδόθηκαν κατόπιν στον Κωστή Παλαµά. Τα αρχεία του Μακεδονικού Αγώνα, του Τέλλου Αγρα, ρακοσυλλέκτες τα ανέσυραν από τα σκουπίδια και τα παρέδωσαν στις νεώτερες γενιές. Αυτοί οι συνάδελφοι ανακύκλωσαν τον πολιτισµό και διέσωσαν πηγές της Ιστορίας».
πηγή: ΤΑ ΝΕΑ On-line