Θαυμάστε την ΑΘΗΝΑ του 2010
Βγαίνεις, στην πόρτα σου ακριβώς η Πλατεία Κοτζιά
...κάποιος θα ξέχασε το παράθυρο ανοιχτό
...κοίτα το γκαζόν του Δημαρχείου
...γύρνα πίσω, όμορφη και γραφική Ευπόλιδος
...πάμε Αθηνάς, γωνία με Λυκούργου
...πίσω στην Αθηνάς
...παραδίπλα
...πάνω ψωνίζουν στο Χοντος
...το Αρχαιολογικό Μουσείο, απέναντι
...κατηφόρα της Μάρνης
...Βάθη, κάποιος τρεκλίζει στη Μαιζώνος
...στην Καπνοκοπτηρίου
..μπρος στο Δήμο στη Λιοσίων
...τρία στενά κάτω, στην Ακομινάτου
...ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Κωνσταντίνου
...Μεταξουργείο, κανένα κατωσέντονο στη Δεληγιώργη
...παρέα στην Ιάσωνος
...μόνος στις εκεί ζαρντινιέρες
...Μεταξουργείο, κανένα κατωσέντονο στη Δεληγιώργη
...παρέα στην Ιάσωνος
...μόνος στις εκεί ζαρντινιέρες
...μόνος και στην Μαραθώνος
....κάποια φύλλα για κρεβάτι στη Ζήνωνος
...στο πιο ιστορικό κέντρο, Σοφοκλέους
...παραδίπλα
...πιο πέρα
...ο ουρανός της Μενάνδρου
...τα τσιμέντα στη Γεωργίου Σταύρου
...τα φωτεινά ΑΤΜ της Κοραή...
Συνέχισε να κουνάς σημαίες στις συγκεντρώσεις, να γεμίζεις ως άλλος υπνωτισμένος κάφρος τα γήπεδα και να κρύβεσαι πίσω από την «θωρακισμένη» πόρτα σου, χωρίς να γελάς, να παίζεις, να διασκεδάζεις, να κυκλοφορείς και να αισθάνεσαι ασφαλής και ελεύθερος εσύ και τα παιδιά σου, κοιμισμένε ελληνοκαναπέ.
